เคยคิดกันหรือเปล่าครับว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้อยากกลับไปทำอะไรหรือแก้ไขเรื่องไหนมากที่สุด ผมเคยคิดอยากกลับไปแก้ไขในหลายๆเรื่องและหนึ่งในเรื่องที่อยากกลับทำมากที่สุดก็คือ "เรื่องการรักษาสิว" เพราะถ้าวันนั้นผมรู้จักกับเรื่องสิวมากพอหน้าผมคงไม่ต้องเป็นหลุมสิวมาจนถึงทุกวันนี้
วันแรกที่สิวขึ้น
เอาจริงๆถ้าให้บอกว่าวันแรกที่สิวขึ้นตรงกับวันที่เท่าไรผมคงจำไม่ได้ แต่เรื่องที่ผมจำได้ไม่เคยลืมคือเรื่องการจัดการกับสิวบนหน้าตัวเอง เป็นวิธีการจัดการที่แย่มาก ภาพติดตาที่ผมยังคงจำได้ดีคือภาพที่ตัวผมกำลับบีบสิวอักเสบหัวหนองหรือสิวหัวช้างอยู่หน้ากระจก บีบออกบ้างไม่ออกบ้าง แต่ที่แน่ๆเม็ดไหนถ้าบีบออกหัวสิวและหนองจะกระเด็นไปติดกระจกแทบทุกครั้ง คิดแล้วยังสยองมาจนถึงทุกวันนี้
บีบสิวจนหน้าเป็นหลุมสิว
บีบสิวแล้วทำให้หน้าเป็นหลุมสิว นี่คือความเข้าใจของผมหลังจากที่หน้าผมเป็นหลุมสิวแล้ว เวลาเจอคนรู้จักเค้ามักบอกผมว่าที่หน้าเป็นหลุมสิวเพราะผมบีบสิว นั่นหมายความว่าถ้าผมไม่บีบสิวหน้าผมก็จะปลอดภัยไม่กลายเป็นหลุมเป็นบ่อ ซึ่งตอนนั้นผมเชื่อสนิทใจเลยว่ามันเป็นอย่างนั้น
เลิกบีบสิวซะก็สิ้นเรื่อง
ตอนนั้นพอผมรู้ว่าการบีบสิวทำให้หน้าเป็นหลุมสิว ตั้งแต่นั้นมาเวลาเป็นสิวผมไม่กล้าบีบสิวอีกเลย ถ้าโชคดีเวลาล้างหน้าสิวก็จะแตกออกมาเองซึ่งไม่นับเพราะผมไม่ได้ตั้งใจบีบมัน แต่ถ้าโชคร้ายมันไม่แตกมันก็จะอยู่บนหน้าของผมอย่างนั้นไม่ยอมหาย จากสิวหัวแดงแบบปกติกลายเป็นสิวหัวสีดำคล้ำแบบช้ำเลือดช้ำหนอง เป็นจนชนิดที่ว่าแฟนผมต้องบอกว่าสิวแบบนี้ถ้าไม่เจาะเอาเลือดออกมันจะไม่หายเพราะอาของเค้าก็เคยเป็น ผมถึงยอมเอาเข็มมาเจาะสิวสิวจึงยอมยุบไป ซึ่งผลจากการที่ผมไม่ยอมบีบสิวเพราะกลัวว่าจะทำให้หน้ากลายเป็นหลุมสิวก็คือ สิวอักเสบที่ผมไม่ยอมบีบออกปล่อยทิ้งไว้นานๆมันทำให้หน้าผมกลายเป็นหลุมสิวอยู่ดี
ตกลงว่าบีบสิวหรือไม่บีบดี
หลังจากที่ผมไม่ยอมบีบสิวแล้วทำให้หน้าเกิดแผลเป็นจากสิวขึ้น ผมก็เริ่มสับสนกับชีวิตว่าผมควรจะจัดการกับสิวบนหน้ายังไงดี ผมควรบีบหรือไม่บีบสิวบนหน้าดี บีบก็เป็นหลุมไม่บีบก็เป็นหลุม ตอนนั้นรู้สึกว่าทำไมโลกมันช่างโหดร้ายขนาดนี้เป็นความเครียดในช่วงวัยรุ่นที่จำได้ไม่เคยลืม และคิดว่าคงจำไปจนวันตาย
หลุมสิวไม่ได้อยู่ที่การบีบสิวหรือไม่บีบ
หลังจากที่หน้าผมบอบช้ำจากสิวและหลุมสิวมา ผมก็ได้ทิ้งความขมขื่นนี้ไว้ข้างหลัง และลืมเลือนเรื่องสิวไปสักพักโดยไม่ได้โฟกัสเรื่องการรักษาสิวมากนัก หมอก็ไม่ได้หารักษาไปตามมีตามเกิด จนมาถึงช่วงวัยทำงานผมจึงได้กลับมาสนใจเรื่องการรักษาสิวอีกครั้ง เพราะรู้สึกว่าอยากหายเป็นสิวจริงๆสักทีพอคิดได้อย่างนี้ก็ลุยหาข้อมูลเกี่ยวกับการรักษาสิวและหลุมสิวจาก Internet และได้จดบันทึกการรักษาสิวดีๆเอาไว้ในบล็อก Acnedefend ที่ผู้อ่านกำลังอ่านอยู่นี่แหละครับ พอหาข้อมูลมากๆเข้ามันทำให้ผมรู้ความจริงที่น่าตกใจ ความจริงที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าจริงๆแล้วการบีบสิวหรือไม่บีบสิวไม่ได้เป็นตัวกำหนดว่าหน้าเราจะเป็นหลุมสิวหรือเปล่า แต่สิวอักเสบต่างหากที่ทำให้เป็นอย่างนั้น ถ้าเราเป็นสิวอุดตันแล้วกดออก OK หน้าเราเป็นรูแน่นอนแต่มันไม่ทำให้เป็นหลุมสิว เพราะผิวบริเวณนั้นมันสามารถฟื้นฟูตัวเองให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ถ้าหน้าเราเป็นสิวอักเสบและปล่อยทิ้งไว้นานๆโดยไม่รีบจัดการ ผิวบริเวณนั้นจะกลายเป็นหนอง การอักเสบจะทำให้เนื้อบริเวณนั้นโดนกัดกิน พอสิวหายมันทำให้ผิวบริเวณที่อักเสบเหมือนตายไปไม่ยอมฟื้นฟู หรือฟื้นฟูได้เพียงเล็กน้อย และนี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้หน้าเราเป็นแผลเป็นจากสิวหรือหลุมสิว ส่วนจะเป็นหลุมตื้นหรือลึกก็อยู่ที่ความรุนแรงของสิวที่เป็นอีกที
ถ้าไม่เป็นสิวในวันนั้นคงไม่มี Acnedefend ในวันนี้
ถึงแม้ประสบการณ์การเป็นสิวที่ผ่านมาจะเป็นสิ่งที่ผมไม่ค่อยอยากจำ แต่อย่างน้อยถ้าไม่เป็นสิวในวันนั้นก็คงไม่มีบล็อก Acnedefend และ E-book ไม่อยากเป็นสิวอีกแล้ว ในวันนี้ จะว่าไปตอนนี้ผมได้เปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับเรื่องสิวไปอย่างสิ้นเชิง เปลี่ยนจากความผิดหวังในการรักษาสิวในอดีตมาเป็นแรงผลักดันในการเขียนบทความให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องสิวและการรักษาสิวแทน โดยหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่ผมทำจะมีส่วนช่วยแก้ปัญหาให้คนเป็นสิวคนอื่นๆได้บ้าง แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี
เมื่อย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็คงต้องทำวันนี้และวันต่อๆไปให้ดีที่สุด หลุมสิวเป็นแล้วก็ต้องรักษากันต่อไป ทำใจให้สบายแล้วเดินไปข้างหน้าดีกว่า ยังมีเรื่องดีๆรอให้เราทำอีกเยอะ ทำไปยิ้มไปก็เป็นสุขได้ ขอให้ทุกคนมีความสุขในทุกๆวันครับ
ขอบคุณครับ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย (:
ตอบลบ